Een schilderij moet je direct pakken en ook na lange tijd nog blijven boeien
In 1955 ben ik geboren in Nuth alwaar ik 24 jaar heb gewoond. Daarna ben ik met José verhuisd naar Spaubeek en kregen twee geweldige dochters. Onlangs onze kleinzonen Timo, Mick en Sem. Na mijn diensttijd ben ik als leerkracht gaan werken op het IvOO, een school voor Speciaal Onderwijs te Maastricht. Daar werkte ik 40 jaar met jongeren met autisme. Voor mijn pensioen heb ik nog 2 jaar gewerkt als autismebegeleider bij het RAC.
Voor mijn werk volgde ik op mijn 25e een cursus kunstgeschiedenis en daarmee groeide de interesse en waardering voor kunst. Zozeer zelfs dat ik daarna een cursus tekenen en schilderen heb gevolgd. Veertig jaar lang heb ik vervolgens getekend en geschilderd met houtskool, pastelkrijt, olie-, aquarel- en acrylverf.
De thema's waren mensen, portretten, bloemen, landschappen en steden. In september 2014 nodigden enkele kunstenaars mij uit om bij hen te komen schilderen. Deze site toont mijn ontdekkingsreis vanaf toen.
Steeds beginnend met een groot wit doek of paneel, ga ik in een samenspel experimenteren met kleuren, vormen, structuren en composities. Als basis werk ik met acrylverf, soms met zand of papier en verf vanuit de tube, met kwasten, penselen of met mijn vingers.
Het zijn sprongen in het diepe, soms kopje onder gaan en dan weer boven komen. Soms viel het resultaat tegen en dan weer was ik blij verrast met het resultaat. Het is een uitdaging om iedere keer een nieuw avontuur aan te gaan en daarom is het ook bewust geen vastomlijnde schilderstijl. De schilderijen die voor mijn gevoel "klaar zijn" , staan op deze site.
Ik schilder zowel abstract als figuratief en heb het portfolio daarin verdeeld.
Een schilderij moet je direct pakken en ook na lange tijd nog blijven boeien, dan is het goed. Bij welk werk dit wel of niet lukt, bepaalt iedere bezoeker zelf.
Tijdens de expositie van Beeker amateurkunstenaars in het gemeentehuis van Beek won ik in 2017 de eerste prijs met mijn inzending van 3 schilderijen.
De jury sprak in haar rapport van een unanime keuze voor mijn non-figuratief werk dat de verbeelding prikkelt en ruimte geeft voor interpretatie. Ze noemden de 3 werken van gelijkwaardige kwaliteit. ( Zie foto boven )